Gewoon aan deze kant van de hemel,
is er een plek die de regenboogbrug wordt genoemd.
Wanneer een dier sterft dat heel dierbaar is voor iemand hier,
dan gaat dit dier over de regenboogbrug.
Daar zijn heuvels en grasvelden voor al onze speciale vrienden,
zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Daar is een overvloed aan eten, water en zonneschijn,
en onze vrienden zijn er warm en behaaglijk.
Alle dieren die ziek of oud waren,
worden weer gezond en vitaal.
Zij die gewond of verminkt waren,
worden weer heel en sterk,
net zoals wij hen herinneren in onze dromen,
van de dagen en tijden die voorbij zijn.
De dieren zijn blij en tevreden,
op één ding na…
Ze missen allemaal degene die voor hen heel dierbaar is
en die achter moest blijven.
Allemaal rennen en spelen ze samen.
Maar er komt een dag,
wanneer er plotseling één stopt en staart in de verte.
Zijn heldere ogen staan gespannen,
zijn enthousiaste lijf beeft.
Plotseling begint hij weg te rennen van de groep.
Vliegend over het groene gras
dragen zijn pootjes hem sneller en sneller.
Jij bent gezien…
En als jij eindelijk je speciale vriend ontmoet,
omhels je elkaar in een vreugdevolle hereniging
om nooit meer gescheiden te worden.
Gelukkige kusjes regenen op je gezicht.
Je handen liefkozen de vertrouwde kop
en jij kijkt opnieuw in de vertrouwde ogen van je huisdier
die al zolang uit je leven weg was maar nooit uit je hart!
Dan gaan jullie samen over de regenboogbrug…